" اضطراب اجتماعی" اصطلاحی است که بسیار رایج است. اما در واقع داشتن اضطراب اجتماعیبه چه معناست؟
انواع اختلال اضطراب اجتماعی
اختلال اضطراب اجتماعی(SAD) که به عنوان فوبیای اجتماعی نیز شناخته می‌شود، ترس یا اضطراب بارز از موقعیت‌های اجتماعی است که در آن امکان بررسی دقیق توسط دیگران وجود دارد. فرد می‌ترسد به گونهای عمل کند یا علائمی‌را نشان دهد که تحقیرآمیز باشد یا منجر به طرد شود. فرد یا از این موقعیت‌ها دوری می‌کند و یا با ناراحتی شدید آنها را تحمل می‌کند.
اختلال اضطراب اجتماعیرا می‌توان به دو نوع تقسیم کرد - تعمیم یافته و غیر تعمیم یافته.
اختلال اضطراب اجتماعی فراگیر
اختلال اضطراب اجتماعی فراگیربا ترس از بیشتر موقعیت‌های اجتماعی مشخص می‌شود که در آن احساس می‌کنند به گونهای عمل می‌کنند که ممکن است توسط دیگران مورد قضاوت، موشکافی یا ارزیابی منفی قرار گیرد.
" اضطراب اجتماعیمی‌تواند شامل ترس از اینکه مردم به شما نگاه می‌کنند ، در مورد شما صحبت می‌کنند، بیش از حد نگران رفتار شما هستند و غیره باشد." Amy Marschall، PsyD توضیح می‌دهد . "این فقط احساس اضطراب یا غرق شدن در محیط اجتماعی نیست، بلکه به طور خاص شامل این مشغله در مورد تماشا یا قضاوت شدن است."
در حالی که بسیاری از مردم ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی جدید ترس از سخنرانی در جمع داشته باشند یا کمی‌عصبی باشند، افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعیآنقدر تحت تأثیر اضطراب خود هستند که در زندگی روزمره آنها اختلال ایجاد می‌کند.
آنها ممکن است از ترس تعامل با صندوقدار نتوانند به خرید مواد غذایی بروند، یا ممکن است از نظر اجتماعی منزوی شوند زیرا احساس می‌کنند نمی‌توانند با دوست خود به رستوران بروند.
اگر فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعیاحساس کند که نمی‌تواند با تلفن صحبت کند یا با همکارانش در دفتر کار کند، ممکن است زندگی کاری تحت تأثیر قرار گیرد. علائمی‌از این دست می‌تواند زندگی همراه با اضطراب اجتماعیرا بسیار دشوار کند.
دکتر مارشال می‌گوید: اضطراب اجتماعیمی‌تواند به صورت علائم فیزیکی نیز ظاهر شود. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعیچنان فعال می‌شوند که از نظر جسمی‌بیمار می‌شوند و ممکن است استفراغ کنند!
بسیاری از افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعیچنان فعال می‌شوند که از نظر جسمی‌بیمار می‌شوند و ممکن است استفراغ کنند!
- امی‌مارشال، PSYD
اختلال اضطراب اجتماعیغیر تعمیم یافته
اختلال اضطراب اجتماعیغیر تعمیم یافته طیف محدودتری از موقعیت‌ها را نشان می‌دهد که اضطراب ناتوان‌کننده‌ای را نسبت به همتای عمومی‌آن برمی‌انگیزد.
این بدان معناست که، در حالی که افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی فراگیر، اضطراب شدیدی را در بسیاری از موقعیت‌های اجتماعی تجربه می‌کنند، افراد مبتلا به SAD غیر تعمیم‌یافته تنها توسط یک نوع زمینه اجتماعی به‌ویژه، مانند موقعیت‌های عملکردی، تحریک می‌شوند.
به عنوان مثال، فردی که دارای SAD تعمیم‌یافته نیست ممکن است ترس شدیدی از سخنرانی در جمع داشته باشد، اما می‌تواند در شرایط دیگر، مانند مهمانی‌ها یا غذا خوردن در رستوران‌ها، بدون اضطراب زیاد یا اضطراب عمل کند.
SAD غیر تعمیم‌یافته همچنان بر روی فردی که آن را تجربه می‌کند با ایجاد احساس وحشتناک یا غیرممکن در موقعیت اجتماعی خاصی که باعث ایجاد احساس وحشتناک یا غیرممکن می‌شود، تأثیر منفی می‌گذارد - به این ترتیب، آن جنبه از زندگی روزمره تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
علائم بالینی اختلال اضطراب اجتماعی
بر اساس DSM-5 (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی) ، اختلال اضطراب اجتماعیبا موارد زیر مشخص می‌شود:
- ترس یا اضطراب مشخص در مورد یکی از موقعیت‌های اجتماعی دیگری که در آن امکان بررسی دقیق وجود دارد
- فرد می‌ترسد به گونهای عمل کند که منجر به ارزیابی منفی شود
- قرار گرفتن در معرض این موقعیت‌های اجتماعی ترسناک همیشه باعث اضطراب می‌شود
- فردی که اضطراب را تجربه می‌کند از این موقعیت‌های اجتماعی اجتناب می‌کند یا آنها را با ناراحتی شدید تحمل می‌کند.
- این اضطراب پایدار است و حداقل شش ماه طول می‌کشد
- اضطراب یا اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی ترسناک باعث ناراحتی شدید یا تداخل با عملکردهای زندگی روزمره می‌شود.
- اضطراب ناشی از داروها یا داروها نیست و با هیچ اختلال پزشکی یا سلامت روانی توضیح داده نمی‌شود.
اگر این علائم را تجربه کردید، ممکن است به اختلال اضطراب اجتماعیمبتلا باشید.
فوبیای اجتماعی خاص
فرد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعیمی‌تواند توسط طیف وسیعی از موقعیت‌های اجتماعی تحریک شود یا فقط توسط یک موقعیت خاص تحریک شود.
برای برخی، فوبیای اجتماعی حول نوعی اجرای عمومی، مانند سخنرانی، شرکت در یک رویداد ورزشی، یا نواختن یک ساز موسیقی در یک کنسرت متمرکز است.
دیگران ممکن است به موقعیت‌های بین فردی با اضطراب شدید واکنش نشان دهند. رفتن به یک قرار یا حتی ملاقات با یک فرد جدید ممکن است غیرممکن به نظر برسد. آنها ممکن است نتوانند در کلاس به یک سوال پاسخ دهند یا از طریق مصاحبه شغلی به آن پاسخ دهند.
برای برخی، ترس‌ها بیشتر بر اساس آنچه بسیاری از مردم فعالیت‌های روزمره را در نظر می‌گیرند، است. هر چیزی از سفارش نوشیدنی در کافی‌شاپ گرفته تا غذا خوردن در جمع و استفاده از سرویس بهداشتی عمومی‌می‌تواند فردی را که دارای اضطراب اجتماعیاست از طرد شدن، تحقیر و قضاوت کردن بترسد.
اختلالات مرتبط و همزمان
اختلال اضطراب اجتماعیمی‌تواند به تنهایی یا همراه با سایر اختلالات روانی بروز کند.
بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی، سایر اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب فراگیر (GAD) را نیز تجربه می‌کنند. این وضعیتی است که شامل نگرانی بیش از حد در مورد تعدادی از رویدادها یا فعالیت‌ها مانند کار یا امور مالی است که با چندین تظاهرات فیزیکی دیگر اضطراب همراه است.
دکتر مارشال توضیح می‌دهد: «در حالی که افراد مبتلا به GAD اغلب برخی از ویژگی‌های اضطراب اجتماعیدارند، GAD مختص ترس از درک، تماشا یا قضاوت شدن نیست. "این شامل نگرانی در مورد بسیاری از چیزهای مختلف است."
اضطراب اجتماعیهمچنین می‌تواند همراه با اختلال هراس ظاهر شود . حملات پانیک ، که شروع اضطراب شدید ناگهانی همراه با علائم فیزیکی مانند درد قفسه سینه، تپش قلب، تنگی نفس، تعریق، لرزش، و ترس از دست دادن کنترل، دیوانه شدن یا مردن است، نیز می‌تواند به عنوان بخشی از خود اختلال اضطراب اجتماعیرخ دهد. با این حال، بر خلاف اختلال اضطراب اجتماعی که در آن نگرانی اصلی در مورد بررسی دقیق دیگران است، در اختلال هراس نگرانی در مورد خود حملات پانیک است.
افرادی که دارای هر دو اضطراب اجتماعیو اختلال هراس هستند ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی و سایر شرایط غیر اجتماعی حملات پانیک را تجربه کنند.
فرد مبتلا به اضطراب اجتماعیممکن است یک اختلال افسردگی همزمان را نیز تجربه کند. اختلال افسردگی اساسی با دوره‌هایی از خلق افسرده به‌عنوان غمگینی، پوچی، ناامیدی، یا از دست دادن علاقه یا لذت همراه با مشکل در تمرکز و تفکر، تغییر در اشتها و الگوهای خواب (مانند خوردن یا خوابیدن بیش از حد یا خیلی کم)، از دست دادن انرژی، بی‌قراری یا کند شدن و گاهی اوقات افکار مرگ یا خودکشی تعریف می‌شود. اضطراب همچنین می‌تواند یکی از علائم افسردگی باشد که تشخیص را پیچیده می‌کند.
درمان
اگرچه اختلال اضطراب اجتماعیمی‌تواند بسیار طاقت فرسا باشد، اما درمان‌هایی وجود دارد که می‌تواند علائم آن را برطرف کرده و آن را از منبع قطع کند.
درمان
درمان می‌تواند در مواجهه با اضطراب اجتماعیموثر باشد.
- برای مثال، مواجهه درمانی می‌تواند به ویژه مفید باشد. این رویکرد شامل رویارویی آهسته و روشمند با موقعیت‌ها یا شرایطی است که باعث اضطراب اجتماعیمی‌شوند و یاد می‌گیرید که چگونه در آن شرایط راحت‌تر شوید. با گذشت زمان، بدن شما یاد می‌گیرد که با ترس کمتر پاسخ دهد. این ممکن است مانند رفتن به یک کافی شاپ روز به روز باشد. تنها قدم گذاشتن در آنجا اولین قدم است، سپس شاید هر روز یک دقیقه بیشتر بمانید و در نهایت برای سفارش نوشیدنی از باریستا تلاش کنید. این دستاوردهای فزاینده در نهایت باد را از این منبع اضطراب شما خارج می‌کند و به شما کمک می‌کند پاسخ اضطراب مشکل ساز را "بیاموزید".
- درمان شناختی رفتاری (CBT) نیز می‌تواند یک رویکرد درمانی موثر باشد. 2 CBT بر شناسایی الگوهای فکری که خودکار، منفی و غیر مفید هستند، و چالش برانگیز و جایگزین کردن آن افکار با افکار واقعی تر و مفیدتر تمرکز دارد. به عنوان مثال، ممکن است از صحبت تلفنی امتناع کنید زیرا مطمئن هستید حرف شرم آور یا تحقیرآمیزی انجام خواهید داد. با CBT، شما و درمانگرتان می‌توانید این ارتباط را با تماس‌های تلفنی شناسایی کنید و یاد بگیرید که افکار منفی را که در غیر این صورت مانع از برقراری تماس شما می‌شود، قطع کنید.